Wat zo leuk is aan zijdehoenders is
dat het aanhankelijke en tamme dieren zijn. Ze hebben een donkerblauwe soms
zelfs zwarte huid en de veren zijn zijdezacht. Niet zoals bij gewone veren met
een structuur en kleine weerhaakjes. Daarom
zien de veren van zijdehoenders er uit als dons en hebben ze het uiterlijk van
een angorakonijn.
Vroeger verkochten Nederlandse fokkers hun
zijdehoenders zelfs met het verhaal dat ze afstamden van een kip gekruisd met een konijn.
Een ander opvallend kenmerk zijn de turquoise, bijna regenboogkleurige oorlellen en hun grote donkere ogen. Aan hun poten pronken vijf tenen met veertjes.
Fluffy is een prachtexemplaar van een zijdehoender, vind ik zelf. Ze is op de wereld gekomen met nog twee zusje die sprekend op haar lijken.
Teer en ijdel zijn ze zeker niet. Zelfs een gemiddelde regenbui weerstaat ze niet naar buiten te gaan om hun dagelijkse hapje bij elkaar te scharrelen.
Ce qui est si agréable des poules nègre sois, c'est que ce sont des animaux affectueux et apprivoisés. Leur peau est bleu foncé, voire noire, et leurs plumes sont soyeuses et lisses. Ce n'est pas comme les plumes ordinaires avec une structure et de minuscules barbes. C'est pourquoi les plumes de la nègre soie ressemblent à du duvet et ont l'apparence d'un lapin angora.
En fait, les éleveurs hollandais avaient l'habitude de vendre leurs poules nègre soie en racontant qu'elles étaient issues d'un croisement entre une poule et un lapin.
Les lobes d'oreille turquoise, presque arc-en-ciel, et les grands yeux sombres sont une autre caractéristique frappante. Sur leurs pattes, cinq orteils arborent des plumes.
Fluffy est à mon avis un beau spécimen d'un nègre soie. Elle est venue au monde avec deux autres sœurs qui lui ressemblent.
Elles ne sont certainement pas timides et vaniteuses. Même une petite averse ne les dissuade pas de sortir pour aller chercher leur casse-croûte quotidien.
